- hicr
- (A.)[ ﺮﺠه ]ayrılık.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
hicrət — is. <ər.> 1. Öz vətənini tərk edib başqa bir yerə getmə, köçmə; mühacirət. Hicrət etmək (qılmaq) – öz vətənini tərk edib başqa bir yerə getmək, köçmək. Fətəli xan yanına əzm etdi, ol hicrət qılıb; Neylədi ol mərd, gör, düşmən ikən hörmət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hicr — <ər.> klas. bax hicran. Qəm əlindən sinə yırtdım, baş açdım; Hicr əlindən dadübidad eylədim. «Qurbani». Qədrini ayrılıq çəkənlər bilir; Hicrinlə göz yaşı tökənlər bilir. S. Rüst … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hicr — ə. bax: hicran (1 ci mənada) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hicrət — ə. 1) 622 ci il iyulun 16 da Məhəmməd peyğəmbərin öz azsaylı tərəfdarları ilə Məkkədən Mədinəyə köçməsi; müsəlman qəməri təqviminin başlanğıcı; 2) köçmə, mühacirət etmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
HİCR — (Hicir) Men etmek, bırakmak. * Şer an haram olan şey. * Semud Kavmi nin bulundukları vadinin ismi. (Bak: Hacr … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HİCR SURESİ — Kur an ı Kerim in 15. suresidir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
hicri — ə. hicrətə aid olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
HACR — (Hicr) Men etmek. Birisine bir şeyi yasak etmek. Malını kullanmaktan men etmek. * Kucak. Ağu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MEHCUR(E) — (Hicr. den) Uzaklaşmış, uzakta kalmış, ayrı düşmüş. Bırakılmış, metruk, unutulmuş, gayr i müstâmel. * Saçma sapan, hezeyan. Amel edilmeyen. Kullanılmaz olmuş. Ayrılmı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SA'DEDDİN-İ TAFTAZANÎ — (Hicr: 722 792) Horasan taraflarında Teftazan da doğdu. İslâmiyete kıymetli eserleriyle hizmet eden büyük âlimlerdendir. Asıl ismi Ömer oğlu Mes ud dur … Yeni Lügat Türkçe Sözlük